Waxresten met haar van haar worden apart ‘weggegooid’, dus bewaard.
Van kippengaas zijn eerst de mallen gemaakt: gebogen en geknipt. Later is het gaas vervangen door klei.
Daarnaast zijn waxresten van onthaarde vrouwen verzameld.
De uitgeharde, behaarde waxplakken zijn aan de achterkant met verse, warme wax weer vloeibaar gemaakt. Hierna konden ze tegen de gaas- of kleimallen worden aangeplakt.
Een keramische mal is een biscuitgestookt klei-ontwerp. Deze wordt vervolgens in filmwax gedompeld, waar de behaarde harsresten zich vervolgens aan kan hechten.
Tijdens het verwerkingsproces draag ik uiteraard hygiënische handschoenen en een veiligheid gelaatsmasker. Dit is nodig mede door de combinatie van de verscheidene materialen: metaal, silicium, glazuren, oxides, klei, alcohol en diverse andere chemische stoffen.
